Fred Oster is de kwismaster

Dan baken ik de borders af met bielzen. In mijn black-en-decker gemaaide gazon leg ik flagstones, zodat het tuinhuis met rieten dak bereikbaar is. Op de nok staat een windvaan in de vorm van een gans, zodat ik kan zien uit welke hoek de wind waait. Aan het eind van de middag ga ik aan de sherry die ik zelf uit een vat getapt heb bij de slijterij, mijn zoon krijgt een shandy, we eten een zak wokkels leeg met een dipsaus van mayo en ketchup. We gebruiken de Playboy met Jerney Kaagman als onderzetter. Moet kunnen. De pick-up van mijn AKAI-stereo-installatie speelt Oxygene van Jean Michel Jarre of Breakfast in America van Supertramp terwijl we in de erker zitten van thermopane op een vloer van oude walen. We hebben de vloerbedekking weggedaan toen we de zitkuil lieten metselen en meteen overal straatklinkers ingelegd. Als de zon bijna ondergaat laten we de jaloezieën neer voor de schuifpui, zodat we niet verblind worden. Ik kijk op mijn Seiko-quartzhorloge. Om half negen begint de Wiekentkwis. Op mijn witte SONY-Trinitron met tiptoetsen. Ik steek een Dunhill op. De Ford Sierra staat te glimmen op het tuinpad. Fred Emmer leest het journaal en Fred Oster is de kwismaster.