Er logeert een acteur in mijn Bed en Ontbijt. Een acteur is iemand die handelt. We zijn bevriend, we hebben samen wel eens wat gedaan. Iets met iemand gedaan hebben betekent in artiestenjargon dat je met iemand iets artistieks gedaan hebt.
Hij kijkt uit over het dal en zijn blik blijft haken aan een grote berg hout, ons stookgoed voor de winter. 'Volgens mij ligt die hoop daar niet goed, niet volgens de regelen van Feng Shui'. Feng Shui betekent Wind en Water.
Ik vind dat hij gelijk heeft en ik vraag wat hij zou doen om het hout in harmonie te brengen met de wind en het water. 'Uit het uitzicht, de blik moet vrij kunnen dwarrelen', zegt hij.
Feng Shui of niet, acteurs zijn sensitief. Dat is iets anders dan gevoelig. (Hij heeft natuurlijk door dat de hoop hout de katafalk is van mijn onvermogen, de ostentatieve getuigenis van mijn twee linkerhanden. Een hoop radeloosheid die de blik vertroebelt, maar die door iedereen gezien moet worden.)
Hij zegt dat hij op zoek is naar een bezigheid, iets fysieks, dat hij mij graag wil helpen de stapel te verplaatsen naar achter het huis of zo. Ik bedank hem voor het aanbod.
Maar wind en water of niet, ik word al moe bij de gedachte aan het verplaatsen van het hout. Als het goed is is volgend voorjaar de stapel vanzelf weggesmolten samen met de sneeuw. Je moet sommige fouten niet willen oplossen. De wind-en-water-fout wordt opgelost door het vuur.
Nu nog een opdracht voor de acteur. Een stukje maaien misschien?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten